Radyografik incelemeyle; kemiğin kalitesini, boyutlarını, şeklini ve kritik anatomik oluşumların konumunu değerlendiririz. Radyolojik incelemeyle aldığımız veriler, implant tedavi planına, son şeklini verir. Güvenli bir implant planlaması için görüntüleme tekniklerinin özelliklerini iyi bilip, hastamıza en uygun olanı seçmeliyiz. Şimdi en sık kullanılan görüntüleme tekniklerini inceleyelim.

Periapikal Radyogragfi ve Direk Dijital Radyografi

Periapikal radyografi, çenelerin sınırlı bölgelerinin düzlemsel görüntüsünü veren, geleneksel bir görüntüleme tekniğidir. Periapikal filmlerde, objelerin görüntüsünün boyu, açılamaya bağlı değişir. Kemiğin boyutlarını güvenilir bir şekilde vermedikleri için implant tedavi planlamasında tek başlarına yerleri yoktur. 

Periapikal filmler, panoramik filmlere göre görüntü detaylarını, daha iyi verirler. Panoramik filmlerde gözden kaçan patolojiler, periapikal filmlerin ayrıntıları daha net bir şekilde göstermesinden dolayı yakalanabilir. Bu yüzden, tek diş eksikliği gibi kolay vakalarda, implant planlaması panoramik filmler üzerinden yapılıyorsa, bölgenin daha net izlenebilmesi için periapikal filmlerinde kullanılması daha uygun olur.

Direk dijital radyografi, geleneksel filmler yerine x-ışınlarına duyarlı sensörlerin kullanıldığı ve görüntünün anında kişisel bilgisayarlara aktırılıp izlenebildiği, yeni bir görüntüleme tekniğidir. Günümüzde, anında görüntü alma, ışınlama süresini % 90 oranında azaltma ve banyo işlemlerini ortadan kaldırma gibi olumlu özellikleri sayesinde, hızlı bir şekilde periapikal radyografinin yerini almaya başlamıştır. 

Direk dijital radyografinin anında görüntü verebilme özelliği, implantın cerrahi aşamaları esnasında kullanılmasını sağlamıştır. İmplant yapmayı planladığımız bölge kritik anatomik oluşumlara yakınsa, direk dijital görüntüleme sayesinde anında görüntüler alarak, açımızı ve derinliğimizi kontrol edebiliriz.